LTY Serisi #33: Bahçeşehir Üniversitesi’nden Zeynep anlatıyor
LTY Serisi #33: Bahçeşehir Üniversitesi’nden Zeynep anlatıyor
- 04/08/2022
- ÜniKuir
“Kulüplerin önüne dekanlık tarafından çok fazla engel çıkarıldığını ve bazı kulüplerin diğer kulüplerden daha çok destek gördüğünü düşünüyorum.”
Tercih döneminin sonu geliyor. ÜniKuir olarak, birkaç ay sonra kampüslere güneş gibi doğacak lubunyalar için pek çok üniversitedeki LGBTİ+ özneden deneyim aktarımları almak için yola koyulduk. Lubunya Tercih Yapıyor (LTY) serisinde, kampüs güvenliğinden barınma sorunlarına, ders içeriklerinden burs imkanlarına, üniversite personelinin tutumlarından şehirdeki koli fırsatlarına kadar pek çok şeyden konuşmaya devam ediyoruz.
Elbette bu seri, tek bir lubunyanın belirli bir dönem içindeki deneyimini kapsıyor. Üniversitenin farklı kampüslerin, farklı bölümlerinden hatta aynı dersi alan lubunyaların tecrübe ettiklerinin dahi birbirinin aksi olabileceğini göz önünde bulunduruyoruz. Çünkü hepimizin deneyimi biricik.
Üniversiteli LGBTİ+ olmak hakkında daha çok deneyimi görünür kılmak ümidiyle oluşturduğumuz serinin otuz üçüncü konuğu Bahçeşehir Üniversitesi’nden Zeynep.
LTY Serisi #32: MEF Üniversitesi’nden Helin anlatıyor
Zeynep, vaatlerinin bir kısmını gerçekleştiren bir kısmında ise yetersiz kaldığını söylediği Bahçeşehir Üniversitesi’nde okuyor. Okulda en memnun olduğu şeyin üç senedir birlikte aktivizm yürüttüğü LGBTİ+ öğrenci topluluğu BAU Renkli Çatı olduğunu ifade ediyor. En memnun olmadığı şey de yine kulüplerle ilgili. Zeynep, bazı kulüplerin kayırıldığı kanısında. Aile evinde kalan Zeynep, kendisi için en zorlu noktalardan birinin de okula ulaşım olduğunu ifade ediyor.
Kulüp tanıtım haftalarını homofobiye maruz kaldığı zamanlar olarak anan Zeynep, bu günlerde kendisini tanıtım standında gören cis-hetero (cis: cinsiyeti, atanmış cinsiyeti ile örtüşen) erkeklerin onu fetişize etmesinden dolayı tacize maruz kaldığını anlatıyor.
Akademik kadrosundan memnun olsa da üniversitesinin reklam faaliyetleriyle gösterilenden azını sunduğunu düşünüyor Zeynep. Üniversiteye dair olumsuz pek çok deneyimine rağmen hocalarının hakkını teslim eden Zeynep, onlar tarafından hiçbir zaman ayrımcılığa maruz kalmadığını bildiriyor.
Şimdi daha detaylı bir biçimde Bahçeşehir Üniversitesi'ni Zeynep'in gözünden görmeye başlayalım...
Senin tercih döneminden başlayalım istersen. Nasıl geçmişti, sen neye göre tercih yapmıştın onlardan bahseder misin?
Açıkçası sınav senemde yaşadığım problemlerden dolayı aklım fazlasıyla karışıktı. Dolayısıyla tam anlamıyla istediğim şekilde hazırlanamamıştım ve tercih yaparken isteklerimden çok, puanıma uygun üniversiteyi seçmem gerekiyordu. Bu noktada da benim için en iyisi şu an okuduğum üniversiteyi seçmek olacaktı ve ben de bu şekilde tercih yaptım.
Bahçeşehir Üniversitesi’ne gelmeden ne umuyordun? Beklentini karşıladı mı?
Üniversiteme gelmeden önce sosyal anlamda okulun iyi olduğunu ve kendime çok fazla şey katabileceğimi düşünüyordum. Bunları bir noktada yapabildim; fakat PR (Halkla İlişkiler) çalışmalarında olduğu gibi mükemmel bir okul olmadığını fark ettim ve tam olarak beklentimi karşılamadığını fark ettim.
Memnun olduğun ve olmadığın şeyleri biraz daha açar mısın?
Okulda en çok memnun olduğum şey, üç senedir içerisinde bulunduğum LGBTİ+ kulübü aslında. Bu kulüp dışında ise memnun olmadığım şey de yine öğrenci kulüpleri ve onların işleyiş biçimleri. Kulüplerin önüne dekanlık tarafından çok fazla engel çıkarıldığını ve bazı kulüplerin diğer kulüplerden daha çok destek gördüğünü düşünüyorum.
Akademik olarak bakacak olursam, ders aldığım veya arkadaşlarımdan duyduğum kadarıyla akademisyenlerimiz işlerinde iyiler. Bu konuda bir gün bile kötü bir durum yaşamadım.
Bana kalırsa anlatılanın ve az önce de bahsettiğim gibi PR çalışmalarında gösterilenin çok altında kalan bir okul.
Aldığın eğitim hakkında neler söylersin?
Akademik kadrosundan ben memnunum ve hocalarıma da her istediğimde ulaşabildim şu zamana kadar. Hatta çoğu hocamla da sosyal anlamda aram hep çok iyiydi.
Erasmus’u henüz deneyimlememiş olsam da arkadaşlarımdan bildiğim kadarıyla hepsi için hayatlarının en güzel tecrübesiydi ve okuldan bu konuda istedikleri desteği görebilmişlerdi.
Nerede kalıyorsun, barınma sorunu yaşadın mı hiç?
Aile evinde yaşıyorum ve aile evimiz okula çok uzak. Okul konusunda beni en çok zorlayan şey bu ulaşım sıkıntısı. Bu sebepten okula gitmek istemediğim, gitmediğim günler çok fazla oldu maalesef. Ayrı eve çıkmayı düşündüğümde de maddi anlamda bunu karşılayacak gücüm yoktu ve aile evinde kalmak benim için en iyi seçenekti.
Burslara erişim imkanın oldu mu? Eğer çalışman gerektiyse iş bulman zor muydu, LGBTİ+ bir öğrenci olarak deneyimlerin nasıldı?
Ben burs almadım. Kampüsün yanında bulunan bir kahvecide baristalık yapma imkanım oldu. Çalıştığım dönemde kulüple etkinlik yapmayı teklif ettiğimde de gerçekten çok büyük hevesle ve olumlu bir şekilde yaklaşmışlardı fakat ben işten ayrılmak durumunda kaldığım için gerçekleştirememiştik.
Bir LGBTİ+ öğrenci olarak kampüs deneyimini de konuşmak isteriz. Öncelikle tercih öncesinde bu mesele üzerine okula dair beklentilerin varsa onları konuşmaya başlayabiliriz ve bu beklentilerinin karşılanıp karşılanmadığını da?
Aslında üniversiteye başlamadan önce açık kimlikli bir lubunya değildim. Üniversiteye başladığımda henüz yeni kurulmuş olan LGBTI+ kulübünü görünce bunun kendim için çok güzel olduğunu düşünüp üye oldum.
Bu kulüpte çok güzel arkadaşlıklar kurdum, kendimi kabullenmemde ve geliştirmemde bu kulüp en büyük role sahipti. İlk dönemi kulüp sayesinde çok güzel atlatmama rağmen sonrasında kulüp içerisinde çok büyük sıkıntılar yaşadım ve ayrıldım. İkince senede ise kulüpte yaşadığım sıkıntıyı dekanlığa taşıdım fakat bir çözüm üretilmedi ve ben de kulüpte bazı şeylerin değişmesi gerektiğini düşünüp yönetim kuruluna girdim.
Bu sene ise kulüp başkanlığı yapıyorum fakat bu senenin kulüpte son senem olmasını istiyorum çünkü daha öncesinde kulüp içerisinde yaşadığım sıkıntılar nedeniyle çok yıprandım ve artık en azından yönetim kurulunda aktif bir rol oynamak istemiyorum.
Bir LGBTİ+ olarak kampüste, derste, yemekhanede, kantinde, tuvaletteki deneyimin hakkında ne söylersin?
Kampüste en çok homofobiye maruz kaldığım zamanlar kulüp tanıtım haftaları oluyor. Onun dışında ise kendi adıma karşılaştığım bir diğer şey ise beni kulüp haftasında stantta gördükten sonra bir kadın+ olarak özellikle cis-hetero erkeklerin fetişize ettiği fobiye maruz kalıyorum.
Senin deneyimlerin içinde kampüsün, okulun veya yaşadığın şehrin olumlu yönlerinin olduğu bir şeyler var mı?
Okulum İstanbul’un merkezinde olduğu için sosyalleşmek benim için çok kolaydı her zaman. Kampüste de hakkını yiyemeyeceğim bir gerçek var ki; ben okul dışındaki çevremden duyduğum kadar fobiye maruz kalmıyorum.
Hocaların LGBTİ+ öğrencilere ve LGBTİ+ gündemlere yaklaşımları nasıldı?
Daha önce bahsettiğim gibi fobiye maruz kaldığım oldu ama hocalarımızdan asla bir fobi görmedim ama aksi bir yaklaşımda görmedim. Diğer öğrencilere nasılsa bana da öyleydi hep.
Üniversitendeki LGBTİ+ öğrenci topluluğu Renkli Çatı’yı tanıtır mısın bize biraz?
Kulüp olarak birincil hedefimiz herkes için eşit bir kampüs ortamı yaratabilmek. Yaptığımız etkinliklerle, seminerlerle bunu desteklemeye çalıştık her zaman. Üç yıldır aktif olarak çalışan bir LGBTI+ kulübüyüz ve kendi adıma da kulüp olmasaydı kampüste çok zorlanırdım.
Okuldaki LGBTİ+ öğrenci topluluğu olmayan diğer öğrenci topluluklarını nasıl değerlendirirsin?
Okulun aktif çalışan öğrenci kulüplerinin birkaçında yer alma şansım oldu ve çalışmalarını çok beğendiklerim oldu. Fakat kendi misyonları dışında LGBTİ+’lar için ekstra bir çalışmalarını görmedim.
Kampüsün neler sunduğundan bahsettik, biraz da şehirden bahsedelim. Nasıl bir şehir sence İstanbul?
İstanbul her türden insanın bulunduğu bir şehir. Burada her şeyle karşılaşmak mümkün. Ben çok büyük sorunlarla karşılaşmadım ama arkadaş çevremden duyduğum kadarıyla ev ve iş bulmak gerçekten sancılı süreçler olabiliyor. Bunun için bence özel olarak bir düzenleme yapılmalı. Bu düzenleme lubunyalar için iş bulmayı kolaylaştırmaya yönelik olmalı ve ev sahiplerinin LGBTİ+fobik tutumlarla lubunyalara zorluk çıkarması engellenmeli.
Bir lubunya olarak, sana bir kampüs yaratma imkanı verilseydi nasıl bir yer yapardın orayı?
Kesinlikle hiçbir din, dil, ırk, cinsiyet ayrımına izin vermezdim. Kampüste yer alan öğrenci kafelerinde lubunyalar için iş imkanı sağlardım. Barınma ihtiyacı için yeterli miktarda yurt oluştururdum. Akademik olarak kesinlikle kadronun özenle seçilmesini sağlardım ve zorunlu dersler arasında cinsiyet eşitliği üzerine dersler eklerdim.
Bahçeşehir Üniversitesi’ni tercih etmeyi düşünenlere söylemek istediğin bir şey var mı?
Bazı eksikliklerine rağmen gerçekten benim kendimi bulduğum yer. Kurduğum arkadaşlıklar olsun, aldığım eğitim olsun gerçekten memnunum. Tercih döneminde kesinlikle akılda bulunması gereken bir üniversite. Sosyal imkanlarıyla öğrencisini memnun edebilen bir okul.
