LTY Serisi #34: İstanbul Kültür Üniversitesi’nden Oğulcan anlatıyor

LTY Serisi #34: İstanbul Kültür Üniversitesi’nden Oğulcan anlatıyor

• 04/08/2022
• ÜniKuir

"Arkadaşım yurt içerisinde cinsel yöneliminden dolayı sorun yaşadı. Bir akademik personelle iletişime geçtik ve sorun hızlıca çözüldü."

Tercih döneminin sonu geliyor. ÜniKuir olarak, birkaç ay sonra kampüslere güneş gibi doğacak lubunyalar için pek çok üniversitedeki LGBTİ+ özneden deneyim aktarımları almak için yola koyulduk. Lubunya Tercih Yapıyor (LTY) serisinde, kampüs güvenliğinden barınma sorunlarına, ders içeriklerinden burs imkanlarına, üniversite personelinin tutumlarından şehirdeki koli fırsatlarına kadar pek çok şeyden konuşmaya devam ediyoruz.

Elbette bu seri, tek bir lubunyanın belirli bir dönem içindeki deneyimini kapsıyor. Üniversitenin farklı kampüslerin, farklı bölümlerinden hatta aynı dersi alan lubunyaların tecrübe ettiklerinin dahi birbirinin aksi olabileceğini göz önünde bulunduruyoruz. Çünkü hepimizin deneyimi biricik.

Üniversiteli LGBTİ+ olmak hakkında daha çok deneyimi görünür kılmak ümidiyle oluşturduğumuz serinin otuz dördüncü konuğu İstanbul Kültür Üniversitesi’nden Oğulcan.  

LTY Serisi #33: Bahçeşehir Üniversitesi’nden Zeynep anlatıyor  

Oğulcan, İstanbul Kültür Üniversitesi’nde okuyor. Akademik kadrosunun ayrımcılığa karşı duyarlı olmasını beklediği bölümünden tam olarak istediğini bulamamış. Üniversitesinin açık olduğu saatlerden yemekhanede vegan seçeneklerin bulunmamasına kadar memnun olmadığı çok şey var Oğulcan’ın. En büyük sorunlardan biri ise üniversitesinin cinsiyetsiz tuvalet hakkını karşılamıyor olması.

Oğulcan, üniversitesinin Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi’nin, toplumsal cinsiyet kaynaklı ayrımcılığa karşı çözüm önerisi geliştirme vaadini karşılamadığını düşünmesine karşın yurt yönetmeliğinde LGBTİ+’ları koruyucu madde olduğunu ve işletildiğine şahit olduğunu anlatıyor.

Üniversitedeki LGBTİ+ topluluğu İKUİR’in bu sıralar aktif olmadığını bildiren Oğulcan, katıldığı diğer toplulukların ise onu kapsadığını hissetmemiş ve ayrılmış. Gerisini Oğulcan’dan dinleyelim…

Senin tercih dönemin nasıl geçmişti, oradan başlayalım mı? 

Benim için stresli bir dönemdi. Öncelikli olarak üniversitenin LGBTİ+ kulübü ya da topluluğu olup olmadığına baktım. Seçtiğim bölümün akademik kadrosuna ve derslerine bakarak tercih yaptım.

İstanbul Kültür Üniversitesi’ne gelmeden ne umuyordun? Beklentini karşıladı mı?

Hocaların fobik olmamasını ve öğrencilere cinsiyet atamamalarını bekliyordum. İletişimle alakalı bir bölüm okuduğum için hocaların öğrencilerle iletişimlerinin iyi olacağını düşünmüştüm. Maalesef umduğum gibi olmadı. Tabii ki bütün hocalar böyle değil. Fobik olmayan, kendimi yanında rahat hissettiğim hocalarım da var.

Okula dair memnun olduğun ve olmadığın şeylerden bahsedebilir misin? 

Cinsiyetsiz tuvaletlerin olmaması, okulun akşam 8’den itibaren kapalı olması, bilgisayar laboratuvarlarının erken saatte kapatılıyor olması, yemekhanede vegan menünün olmaması ve okuldaki işletmelerin pahalı olması memnun olmadığım özellikleri. 

Nasıl bir kampüs ortamı sunuyor sence İstanbul Kültür Üniversitesi? 

Biraz küçük bir kampüsü var. Çalışma alanları yetersiz. Arka ve ön bahçelerde kahve içebilecek alanlar var. Okulun düzenlediği konser, tiyatro gibi etkinlikler oluyor.

Barınma ile ilgili sorun yaşadın mı, nerede kalıyorsun?

Ben ailemle yaşıyorum. Aileyle yaşamak benim için zor bir deneyim. 

Bir LGBTİ+ olarak kampüste, derste, yemekhanede, kantinde, tuvaletteki deneyiminden bahseder misin?

Okul içerisinde görünürlük açısından bir sorun yaşamıyorum, genel olarak rahat hissediyorum diyebilirim. Cinsiyetsiz tuvaletlerin olmaması benim için büyük bir sorun.

Hocaların LGBTİ+ öğrencilere ve LGBTİ+ gündemlere yaklaşımları nasıl? 

Bazı hocalarım fobik tutumları var. Bu davranışlar sürekli olmasa da fobik olduğunu bildiğim hocaların dersinde kendimi rahat hissetmiyorum ve derslerine girmek istemiyorum. LGBTİ+ fobik olmayan hocalar da var, onların derslerinde daha iyi hissediyorum, derse katılım sağlıyorum. LGBTİ+’lara dair gündemler derslerde söz konusu olmadı.

Diğer öğrencilerin ya da okul personelinin tutumları nasıl?

Genel olarak öğrencilerle bir sorun yaşamadım. Fobik söylemleri olduğunda uyarıyorum belki dönüşmeye açık olabilirler diye. Eğer hala devam ediyorlarsa iletişimi kesiyorum.

Bugüne kadar okul personelleriyle bir problem yaşamadım.

Üniversite yönetimine gelirsek?

Okulun içerisinde Kadın ve Sosyal Araştırmalar Birimi var. Toplumsal cinsiyet bağlamlı ayrımcılık ve sınıflandırmaya karşı çözüm önerileri geliştirdiklerini söylüyor ama toplumsal cinsiyete dair herhangi bir çalışma yaptıklarını görmedim. Sadece göstermelik açılan bir birim. Okulun yurt yönetmeliğinde kişilerin cinsiyet kimliğine, cinsel yönelimlerini hedef alan güç kullanımı içeren veya içermeyen kişilerin yurttan atılacağına dair bir madde var ve bu LGBTİ+ öğrenciler için güzel bir şey. Bu yılın başında bir arkadaşım yurt içerisinde cinsel yöneliminden dolayı sorun yaşadı. Okuldaki bir akademik personelle iletişime geçtik, o gerekli yerlere bildirimde bulundu ve sorun hızlıca çözüldü. 

Üniversitende LGBTİ+ öğrenci topluluğu var mı?

Resmi olmayan bir topluluk var, adı İKUİR. Ama pek aktif bir topluluk değil. 

Okuldaki LGBTİ+ öğrenci topluluğu olmayan diğer öğrenci topluluklarını nasıl değerlendirirsin? 

Birkaç topluluğa katıldım ama kendimi kapsanmış ve iyi hissetmediğim için ayrıldım. 

Kampüsün neler sunduğundan bahsettik, biraz da şehirden bahsedelim. Nasıl bir yer sence İstanbul? 

İstanbul bence lubunyalar için diğer şehirlere göre daha rahat bir yer. Sinema, tiyatro, konserlerin ve çeşitli etkinliklerin olduğu bir şehir. Taksim’de ve Kadıköy’de lubunya dostu ve partileyebilecek mekanlar var. Çoğu metro hattı hafta sonları 24 saat çalışıyor ve bu artı bir özellik. Ama İstanbul bu güzelliklerinin yanında pahalı bir şehir. Bir öğrencinin tek başına eve çıkabilmesi pek mümkün değil çünkü ev kiraları çok pahalı.

Bir lubunya olarak, sana bir kampüs yaratma imkanı verilse nasıl bir yer yapardın orayı? 

LGBTİ+ öğrencilerin gözetildiği, okulun çeşitli yerlerinde LGBTİ+ bayrağının asıldığı, cinsiyetsiz tuvaletlerin olduğu, trans öğrencilerin atanmış değil kendi isimlerini kullanmalarına imkan verildiği, okul çalışanlarının ve akademisyenlerin toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı olduğu ve LGBTİ+ öğrencilerle nasıl iletişime geçmeleri gerektiğine dair eğitim verildiği bir okul yapardım.