Seks sırasında tetiklenirsem neler yapabilirim?

Seks sırasında tetiklenirsem neler yapabilirim?

• 01/03/2024
• Alican & Şebin

"Herhangi bir sebeple ya da hiçbir sebep olmadan insanların sekse ara verebileceklerini ya da sonlandırabileceklerini bilmeleri çok kritik"

Yazar: Summer Tao

Yayınlayan: Autostraddle

How To Handle Traumatic Resurgence During Sex

Yayın tarihi: 29 Şubat 2024

Çeviren: Alican & Şebin 

Geçen yıl sevişirken, partnerim tamamıyla zararsız bir şey yaptı: Üste geçti. Bir heyecanla üzerime çıktı, bu da bize harika bi pozisyon sundu. Müthiş görünüyordu. Harika hissettirdi. Ta ki sadece “kafatasımın içinde camların patlaması” diye tarif edebileceğim şeyi hissedene kadar. Ritimli giden inlemelerim yavaşladı, kollarımı yana bıraktım ve zevk aldığımdaki haliyle karıştırılabilecek şekilde, birazcık gözlerim kaydı. 

Sırt üstü yatarken üzerimde beliren bir figür. İşte gördüğüm şey bu. Bu aynı zamanda en eski anılarımdan biri. Küçücük bir çocukken cinsel saldırıya uğradığımda gördüğüm şeyle aynı.

Travmalarımdan biri, ilk kez seks sırasında canlandı. İlk kez olduğu için de ne yapacağımı bilemedim. İyi hissetmediğime dair partnerime hiçbir işaret vermedim, rızam varmış gibi davranmaya devam ettim. Günler sonra olayı değerlendirmeye başladım.

Ne tepkim yüzünden kendimi ne de sevgili partnerimi suçluyorum. O da hiçbir işaret almadığı için yaptığı şeyi sürdürüyordu. Ben sadece o an ne olduğunu ya da nasıl tepki vermem gerektiğini bilemedim. 

Bunlar olmadan önce keşke okuyabileceğim bir şey olsaydı dediğim makale de işte bu.

Seks sırasında birden birden tetiklenen travmalarla nasıl baş edebiliriz?

Bir şeyleri fark et, bir şeyler yap, sonra da dışa vur

Psikolog Meredith Siller şöyle diyor:

"Travma bedenlerimizde yaşar. Seks genellikle bedenleri içerdiğinden, başka bir kişiyle bu yolla bağlantı kurmak travmanın yeniden gün yüzüne çıkmasına neden olabilir. Savunmasız olmak geçmiş travmaları harekete geçirebilir, özellikle de o travma kişinin yine savunmasız olduğu başka bir anda yaşandıysa." 

Seks kadar duygularımızı dışarı yansıttığımız çok az aktivite vardır. Genellikle en çıplak halimizle (kelimenin tam manasıyla) bizi birbirimize yaklaştırır. Seksin travmalara iyi gelebileceğini ya da yenilerini ekleyebileceğine de genellikle aşinayızdır. Fakat travmaların kökü derindedir ve savunmasız anlarda yeniden yüzeye çıkmak için bir yol bulur. Yaşadığınız o travmanın seksle hiçbir ilgisi olmasa bile…

Bir travmanın canlanıvermesi, basitçe özetlenemeyecek kadar geniş bir yelpazede herkese farklı hissettirir. Bu yüzden, tetiklenmeyi yönetebilmek için atılan o ilk adım aynı zamanda en sancılı olandır: Dışa vurma. Geçmişte yaşananlara ve tetikleyicilere izin vermek, kimi zaman yaklaşmakta olan bir travmanın habercisi olarak görülebilir. Ve bazı insanlar için eli kulağındaki bir travmanın belirtisi, kaygıyı andırır. Bazıları ise bedensel ya da zihinsel kontrolü tamamen yitirir.

Ben aynısını yaşadığımda, tamamen koptum. Psikolog Kelly Mcbroome bunu “Bedenin kendini koruma şekli" olarak tanımlıyor: "Fiziksel olarak güvenli olmayan bir yakınlaşmayı tecrübe ettiyseniz, sinir sisteminiz korku ve cinsel uyarılma arasındaki farkı anlayamaz.”

Bu durum, neden böyle hissettiğime dair bana biraz fikir verdi. Seks sırasında ortaya çıkan travmamın, benim için belli bir hisle geldiğini anladım. Seks, birlikte yaptığımız bir şey değil de bana yapılan bir şeymiş gibi bir hal aldığında böyle oluyor. İlk kez başıma geldiğinde, yine de güzel bir akşam geçirdim; ancak bittiğinde düşünecek çok şeyim vardı. 

Geçmişteki krizin tetikleyicilerini tanımlamak, öğrenmenin temeli. Asla kolay değil. En hafif travma bile tüy kadar bir sebepten tetiklenmeye hazırdır. Fakat bu tetikleyicileri bastırmak ya da görmezden gelmek işleri daha da kötü hale sokabilir. 

Travmamız hakkında bilgimizi birazcık da olsa genişlettiğimizde (varlığını tanımak bile iyi bir şeydir), bir yaklaşıma karar verebiliriz. Bazıları, hikayelerini terapi odasına taşır. Benim hayatımda şu an terapi yok o yüzden kız arkadaşıma ya da en yakın arkadaşıma anlatıyorum. Bu konuda partnerlerimizi de bilgilendirebiliriz. Bize acı veren şeyleri her zaman seks partnerlerimizle konuşmak istemeyebileceğimiz için mesele biraz karmaşık olabilse de bu konuşmayı yapmamak da riskli olabilir. 

Psikolog Meredith Siller, seks yaparken herhangi bir sebeple ya da hiçbir sebep olmadan insanların sekse ara verebileceklerini ya da sonlandırabileceklerini bilmelerinin çok kritik olduğunu söylüyor. Bu önemli. Cinsel olmayan bir travma bile birden sınırlarımızın nasıl parçalandığını bize anımsatabilir. Rıza hakkımıza sahip çıkmak, zihnimizi özgür haline geri döndürür. 

Meredith Siller, ayrıca bir bakım planı öneriyor: Bir travmanın diriliş anında ne yapacağımıza ilişkin bir fikir (yazılı da olabilir). Bunu kendimize saklayabiliriz ya da partnerlerimize bir olasılık olarak paylaşabiliriz. Siller herkesin bakım planının farklı olabileceğini not ederek bunu “genel olarak, tetiklenme geçene kadar kendimizi güvende ve rahat hissettirmeye yarayan yol” olarak tarif ediyor.

Tetikleyici an geçtikten sonra yolumuza devam edebiliriz. Travma iyileşmesi, yeme bozukluğu iyileşmesi gibidir: İnce düşünme ve dışa vurum ister. En iyi verim de sevdiklerinizle yapıldığında alınır.

Travmaların canlanması berbat bir şeydir; ama iyileşmeye katkısı da olur. Katettiğimiz yolun ve hala keşfetmemiz gereken stresin trafik levhalarıdır onlar. Bir sonraki hamlemizi planlayabilmek için kullanabileceğimiz bilgilerdir. Önümüze bir hedef koyarlar.

Eğer seks partnerlerimize yeteri kadar güveniyorsak, onları da bu iyileşme sürecine davet edebiliriz. Ama sadece biz istiyorsak. Meredith’in altını çizdiği bir şey var:

“Uzun süreli ilişkilerde güvenilir partnerlerle rızaya dayalı seks, geçmiş travmaların yüzeye çıkarılarak deneyimlenmesi, ifade edilmesi ve serbest bırakılması için genellikle önemlidir."

Ve tüm bunlar olurken, nefes almayı unutmayın.

Kurtuluş yolunu kazmak

Kelly'nin dediği gibi: "Acı, korku, boktan travmatik deneyimler, yaşamaya değer bir hayatı kurma yolunda senin yardımcın olabilir."

Cinsel saldırıya uğramam adil değil. Yirmi yıl sonra hala bu acıyla yüzleşmek de adil değil. Partnerimin, failin eylemlerinden etkilenmesi hiç adil değil. Yine de ben, karşılaştığım şeylerden bir şey öğrenmek ve hak ettiğim hayatı kurmak için kararlılıkla yoluma devam ediyorum. Kendim için madde madde listelenmiş bir bakım planı yapabilirim ama ben kesinlikle bedenimin travmaya karşı tepkilerinin artık daha fazla farkındayım. Hazır olana kadar terapiye dönmek zorunda değilim; fakat arkadaşlarım ile partnerlerimi sağlığım hakkında bilgilendirmeye ve haberdar etmeye devam ediyorum. En önemlisi de geçen yıl bende olmayan bilgiye başkalarının sahip olmasını istiyorum. 

Bu bir seks kazası hakkında şakalı yazılarımdan biri ya da aydınlatıcı bir metin değil.

Hak etmediğim geçmişimden kurtulmak için bir eylem.

Kendime bir aşk mektubu.

İhtiyaç duyan için bir cankurtaran simidi.