Bir nehrin kıyısında, bir şarkıya yüklenen anlamlar.
Beirut - Rhineland (Heartland). 9 senedir en sevdiğim ve en çok dinlediğim şarkı. Sözlerine bakıp Ren'i görünce merak ediyordum. Ren'de hayatın yolunda olduğunu söylüyordu.
Seneler boyunca en yakınımda olan şarkıydı. En üzüntülü anlarıma eşlik etmiş, birçok gözyaşımı içinde barındırmıştı. Sonrasında en güzel anlarımda da eşlik etti. Önemli anlarımda, sevgilimle, arkadaşımla, sevdiklerimleyken o anları hep bu şarkının içine saklamak istedim ve anlarıma eşlik ettirdim. Benim, olduğum kişinin önemli noktalarından birisiydi bu en sevdiğim şarkı. Belirsizliklerin, kararsızlıkların içinde, en sevdiğim o şarkı.
O ansa oradaydım. Ren Nehri’nin kollarından birinde, akşam saatinde, karanlıkta, tüm ışıklar nehre vururken, kenarında yürüyor, aklıma rahatlık ve mutluluktan başka bir şey gelmiyorken bu şarkıyı dinliyordum. Notre Dame'in çevresindeki yılbaşı pazarında geziyor, kestane yiyor ve suratımda Ren gülümsemesi ile aylak aylak dolanıyordum.
Şarkıya sıkıştırdığım anlar geliyordu aklıma. Lisede okuldan eve dönerken, otobüsün kapısının orada (çünkü her zaman çok dolu olurdu) kulaklığımla bu şarkıyı dinliyordum. İçimdeki hüzün ve melankoli nedenini bilmezcesine gün yüzüne çıkıyordu. Başka günler yine aynı otobüste peş peşe kulağımda çalıyordu. Arada durduruluyor, ben arkadaşlarımla biraz sohbet edip, kahkahalar attıktan sonra yeniden çalmaya başlıyordu. Odamda ağlarken, içime döndüğüm zamanlarda da oradaydı. İnsanlardan soyutlanırken yanı başımdaydı hep.
Üniversiteye geldiğimde, artık güzel anlarımda da yanımda olmasını istiyordum. Kız arkadaşımla denizi izlerken oradaydı, omzuna başımı koyarken, denize yansıyan ay ışığına bakarken oradaydı. Güzel bir günün ardından "Hadi Rhineland dinleyelim mi?” oluyordu. Çevremde sevdiğim arkadaşlarım varken, B'nin doğum gününden sonra dört kişi oturup saatlerce sohbet etmişken, bu anı buraya kaydetmeliyim derken, oradaydı. Hepsi suratında tatlı bir gülümsemeyle bu anı şarkıya kaydediyordu.
İşte o an tüm bu depresif ve tatlı anlar aklıma geliyordu. Sanki ulaşmam gereken bir yere ulaşmışım gibi bir histi. Şimdiyse suyunun akışını, çevremde dönen kuğuyu, kestaneleri, kendisini kaydediyordu içine. Benim için bu kadar önemli olan bir şeyin somut bir hali gibiydi. Aklımın bir köşesinde her zaman o bank, o kuğu, o ışıklar altındaki Ren'in görüntüsü, benim hissettiğim aitlik ve huzur duygusu canlı kalacak. Şarkıysa daha birçok anımı kaydetmeye devam edecek. En hüzünlü, melankolik anlarımda, gözyaşlarım akarken orada olacak; en mutlu, çevremde sevdiğim insanlar varken orada olmaya devam edecek.
En kendim gibi hissettiğim anlarda, hüznün göbeğinde ve sevginin ortasında orada olacak.
---
ÜniKuir medya portalında yayınlanan köşe yazıları, yazarlarının sorumluluğundadır. Yazıların unikuir.org adresinde yayınlanmış olması, ÜniKuir’in metindeki görüşleri desteklediği anlamına gelmemektedir.
---
Çerez Politikası
Size en iyi hizmeti sunabilmek ve reklam çalışmalarında kullanmak amacıyla sayfamızda çerezlerden faydalanıyoruz. Sayfamızı kullanmaya devam ederek çerez kullanımına izin vermiş oluyorsunuz. Çerezler hakkında ayrıntılı bilgiye Çerez Politikamız'dan ulaşabilirsiniz.