Son söz ve yeni başlangıçlar niyetine: Lubunya Tercih Yapıyor

Son söz ve yeni başlangıçlar niyetine: Lubunya Tercih Yapıyor

• 05/08/2024
• ÜniKuir

“Seneye senin yerine de yürüyeceğim”

Selam ben Alican.

Üç senedir farklı formatlarla gerçekleştirdiğimiz Lubunya Tercih Yapıyor serisinde bu sezonun sonuna geldik. 

LTY 2024 videolarına ulaşmak için tıklayın.

LGBTİ+’ların üniversite tercihi yapacak akranlarına deneyimlerini aktardığı bu dizinin kapanışını, bu seriyi hazırlarken yaşadığım, o günden beri de bir mıh gibi kalbimde tuttuğum bir anıyı paylaşarak yapmaya niyetlendim.

LTY videolarının ODTÜ ayağını çekmelerini teklif etmek için Zeynep ve Nesim ile ODTÜ’de buluştuğumuzda, kampüslere her girdiğimde yaşadığım o birkaç dakikalık yangını içimde yine hissettim.

Hani çok uzun bir süre hayal ettiğiniz bir an’a nihayet kavuşursunuz ama vakit geçmiştir, siz de artık o hayali kuran kişi değilsinizdir ve o resme yakışmaz, sığamazsınız ya o türden bir kayıp.

Üstü ne mutluluklar ne kahkahalarla kapansa da bana her lubunyanın çok derinde, hep kanayan bir yarası var gibi gelir. Benimki de gençliğe dair. 

Ne zaman bir kampüse adım atsam, on yıl önceki halimin hayaleti yanımda peyda olur ve kendine bir hatıra arar. Fakültenin kuytu bir köşesinde verilmiş azgın bir buse, ders çıkışı sabırsız bir bekleyiş, gece yarısı yurdun bahçesinde buluşturan sesli bir mesaj.

Hep elimiz boş döneriz.

Benim üniversite yıllarım büyük bir kimlik buhranıyla geçti ve bir lubunya olarak kampüse dair hiçbir anım yok. Kendi hayatımın öznesi olmaktan bile el çektiren öyle şiddetli bir buhrandı ki bu, ne aşık olabildim ne örgütlenebildim ne de kendime bir yaşam kurabildim. 

Hani her lubunyanın bu iktidardan bir alacağı var ya, bana da bir gençlik borçlular.

O gün ODTÜ kampüsünde bizimkilere bunları anlatıp, kafa açan bir balamoz gibi “Bu yıllarınızın, kolilerinizin ve derdinizi dert bilen lubunyalarla tanışmış olmanın kıymetini bilin” diye akıl satarken, Zeynep duyduğum andan beri içimi ezen o cümleyi etti:

“Seneye ODTÜ Onur Yürüyüşünde, senin yerine de yürüyeceğim”

Kampüslerde var olma mücadelesi veren lubunyalar, bence ne kadar büyük bir şeyi başardıklarından habersiz.

Dedikodu yapmak, etkinlik almak, kolileşmek, örgütlenmek, her ne için olursa olsun her yana yana gelişiniz, o sınıflarda, koridorlarda, çimlerde, yemekhanelerde, yurtlarda gizlenmek zorunda kalmış lubunyalarının da varlığının kanıtı. 

Yüzünüzdeki tebessümden utanmayın, gülüşünüz bin yıllık, gururla taşıyın. 

Lubunya Tercih Yapıyor serisini mümkün kılan, bu yolu birlikte yürüdüğüm için gurur duyduğum ve çok eski bir hayali sahipsiz bırakmayan genç aktivistlere sonsuz teşekkürler.