ÜniKuir mikrofon uzattı, aktivistler bu kez ÜniKuir’i ve dayanışmayı anlattı!

ÜniKuir mikrofon uzattı, aktivistler bu kez ÜniKuir’i ve dayanışmayı anlattı!

• 28/03/2023
• Ayşe G.

ÜniKuir’in üçüncü yaş etkinliklerinde geçirdiğimiz iki gün boyunca umudun ve dayanışmanın en güzel sahnelerine tanıklık ettik.

Fotoğraf: Alaska

Dayanışmaya en çok ihtiyaç duyduğumuz bu günlerde bir araya gelmenin kıymeti büyük. Birlikte gülmeye ihtiyaç duyduğumuz kadar, birlikte yas tutmaya da ihtiyaç duyuyoruz. Birbirimizden destek almaya, tek başımıza olmadığımızı bilmeye hatta yalnızca iyi değilim demek için bir alanımızın olmasına. Lubunyalar olarak ilişkilerimiz tıpkı evlilik -hani şu anayasa değişikliyle bizim için daha da imkânsız hale getirilmeye çalışılan- yeminindeki gibi: İyi günde, kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta. Şartlar ne olursa olsun yan yana geldikçe güçleniyor, birlikte bir gelecek inşa etmenin umudunu taşıyoruz.

Biz de ÜniKuir’in 17-18 Mart tarihleri arasında gerçekleşen üçüncü yaş etkinliklerinde, bu umudun ve dayanışmanın en güzel sahnelerine tanıklık ettik. Kimi zaman dertleşerek gözyaşı döktük, kimi zaman güllüme doymak bilmedik. Atölyeler, forumlar, yarışmalar…Biz saymaya devam etsek sonu gelmez dedik, bu kez mikrofonu katılımcılara uzattık: İyisiyle kötüsüyle iki gününüz nasıl geçti? 

“Parayla alınamayacak nadir şeylerden birini yaşadığım için çok mutluyum” 

Hepimizin bir araya gelmeye, birlikte gülebilmeye, bu zorlu günlerden geçerken destek görmeye nasıl da ihtiyacı varmış. Mikrofonu uzattığımız herkesin de söylediği üzere, ilaç gibi geldi! Geçirdiğimiz güzel günleri, katılımcılarımızdan Yiğit şöyle anlattı:

"Derneğin kurumsal tarafındansa, sosyal tarafını görmek benim için çok değerliydi. Birbirinizle olan iletişiminiz, birbirinizi madilemeniz ama çok sevmeniz, yanınızda durmanız. Hep o raporlarda gördüğümüz dayanışmayı bireysel olarak da deneyimledik."

Uzaktan eğitim yüzünden ailesinin yanına dönmek zorunda kalan, okulundan ve sosyal yaşamından koparılan lubunyalar için yeniden bir arada olmak öyle değerliydi ki, herkesin ilk dileği birlikte daha fazla zaman geçirebilmekti. Etkinlik serisinin sonundaki kokteylde yapılan açık mikrofon etkinliği, katılımcılara hislerini anlatmaları için sahnede yer açtığında söylenenler duygularımıza tercüman oldu. 

“Yaşadığımız dünyada para çok önemli ama parayla alınamayacak bir şey söylemek istiyorum: Buradaki bütün insanlara bir milyar dolar da verseniz onlara buraya çıkıp gerçek hislerini söyletemezsiniz, herkese milyarlarca dolar da verseniz buradaki hisleri, bu kolektif dayanışmayı, aidiyet hissini yaşatamazsınız. Parayla alınamayacak nadir şeylerden birini yaşadığım için çok mutluyum şu anda.” (Yiğit)

Katılımcılar sahnede, ÜniKuir’le tanışma hikâyelerini anlattı, dayanışmanın verdiği güçle geleceğe dair umutlarını paylaştı, sloganlar attı, şiirler okudu. Yaşadığımız ve yaşamakta olduğumuz felaketlerin ardından öfkemizi dile getirmeye dahi izin verilmezken, lubunyalar kendilerini diledikleri gibi ifade edebildikleri bir alanda olmanın özgürlüğüyle konuştu.

“Aslı şiirini okudu, ben dans edeceğim ve ben dans etmeyeceksem bu benim devrimim değildir diyeceğim. Lubunya sanatını yapsın, devrimini yapsın, hep birlikte acılarımıza rağmen burada olalım. Gerçekten çok teşekkür ederim ilham olduğunuz için.” (Sude)

“Her ÜniKuir etkinliğine geldikten sonra dışarı bir adım daha attığımı hissediyorum çünkü bu kadar güçlü, bu kadar azimli, kendini adamış insanları bir arada görmek çok güçlendiriyor beni. Bu kadar güçlü olmamızın nedeni de: Motivasyonumuz nefretten değil, sevgiden geliyor.” (Mert)

 “ÜniKuir, benim için güvenli alan demek ve o bir aradalık duygusu, aidiyeti hissettiğim, belki de en çok hissettiğim yerlerden bir tanesi. Beraberken, bir işe yaradığımı hissettiğim ve bir katkımın, çorbada tuzumun olduğunu hissettiğim bir yer oldu ÜniKuir ve bunun için gerçekten müteşekkirim çünkü bunu kolay kolay hissedemiyoruz.” (Alara) 

Bizler için iki gün, acısıyla tatlısıyla rüya gibi geçip giderek anılarımızdaki yerini aldı. Eminim ki yıllar sonra dönüp baktığımızda güzel hatırlayacağımız nice seneyi birlikte geçirecek, yeni anılar yaratarak kendi tarihimize iz bırakacağız. 

Katılımcıların da söylediği gibi, üçüncü yıl etkinliklerinde olsak da üçten daha büyüğüz ve birlikte büyümeye devam da edeceğiz. Güzel güneşli günleri görmek için çabalayacak, geleceğimizi dayanışmayla inşa edecek ve birbirimizin varlığı sayesinde direneceğiz. Katılımcı ve gönüllülerimizden sevgili İzot’un sözünü belki de bu günlerde bilhassa kendimize hatırlatmaya ihtiyacımız var:

“O baskıların hepsi sizden korktukları için, korkmaya da devam etsinler.”          

Gelecek etkinliklerde görüşmek üzere!